به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، در روزهای اخیر در مجازی تصویری دستبهدست میشود که پرستار قزوینی در حالی که زیر سِرم است، در شیفت خود مشغول خدمترسانی به بیماران است. این تصویر مورد توجه کاربران فضای مجازی در قزوین قرار گرفت و این پرستار از سوی رئیس دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز مورد تقدیر واقع شد.
الهام یوسفخواه، پرستار 27 سالهٔ قزوینی شاغل در بیمارستان شهید رجایی در گفتوگو با خبرنگار فارس در قزوین میگوید: بنده از ترم 6 فعالیتم را از بیمارستانهای خصوصی آغاز کردم. اکنون حدود 6 سال سابقهٔ کار دارم. در روزهای اخیر تصویری از بنده در فضای مجازی منتشر شده که مربوط به نیمهشب 18 مرداد 1400 است. در این تاریخ بنده شیفت شب بودم، شیفت سنگین بود و یک نیرو کم داشتیم، تعداد بیماران هم زیاد بود. بیماران اینتوبه هم داشتیم.
وی ادامه میدهد: در زمان استراحت بهتر نشدم ولی چون در این ایام با کمبود نیرو مواجه هستیم حتی جرأت نمیکنیم این بدحالیها را مطرح کنیم. آن شب هم فشار زیادی روی بنده بود و دیگر نتوانستم روی پا بایستم. فشارم 7،5 بود و همکاران زحمت کشیدند به بنده سِرم زدند. از قضا در همان زمان، رئیس دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز برای بازدید سرزده از بیمارستان آمده بودند که با این صحنه مواجه شدند و بنده را مورد تقدیر قرار دادند.
بهخاطر عشقی که به پرستاری دارم، در بدحالی هم پایکار ماندم
پرستار فداکار قزوینی اظهار میکند: بیمارستان شهید رجایی مخصوص بیماران تصادفی، شکستگیها، سوانح و سوختگی است و ما نمیدانیم بیماری که به ما مراجعه میکند بیمار کرونایی است یا خیر؛ بنابراین همه را به چشم بیمار تست مثبت نگاه کرده و همواره پروتکلها را رعایت میکنیم. وی ادامه میدهد: آن شب نیز یکی از بیماران اینتوبهٔ ما، مرد جوانی بود که مشکوک به کرونا بود و علیرغم پیسیآر منفی، سیتیاسکن وی درگیری ریه را نشان میداد. تخت خالی هم نداشتیم. من و همکارانم آن شب خیلی روی این بیمار کار کردیم، از آن شب به بعد همهٔ ما کاملاً علامتدار شدیم. یوسفخواه بیان میکند: من آن شب خیلی حالم بد بود، اما بهخاطر عشقی که به کارم داشتم پایکار ماندم. در درجهٔ بعد هم اینکه شرایط برای همهٔ همکاران ما سخت شده است، اگر من آن شب با وجود کمبود نیرویی که داشتیم، در بیمارستان نمیماندم و تماس میگرفتم تا همسرم بهدنبالم بیاید، هم برای خانواده تشنج روحی ایجاد میشد و هم یک معضل بزرگی میشد برای همکاران در آن شیفت، زیرا کسی جایگزین من نبود و این باعث میشد فشار مضاعفی به همکاران آن شیفت وارد شود. الحمدلله خدا کمک کرد و آن شیفت به خیر گذشت.
برخیها هنوز کرونا را باور نکردهاند!
در شرایطی قرار داریم که رعایت پروتکلها در جامعه به کمتر از 40 درصد رسیده است و ترس مردم از کرونا ریخته است. در این میان، برخی کماکان مانند روزهای نخست کرونا را باور نکردهاند و میگویند چنین ویروسی وجود ندارد. پرستار فداکار قزوینی از این موضوع گلایهمند است و اظهار میکند: یکسال و نیم است که ما با این ویروس دست و پنجه نرم میکنیم، اما متأسفانه هنوز برخی از هموطنان ما وقتی به بیمارستان میآیند و میگوییم بیمار شما مشکوک به کرونا است، لطفاً مراعات کنید و قرنطینه شوید تا جواب تست بیاید، این عزیزان میگویند کرونا وجود ندارد! برخی عزیزان هنوز هم اعتقاد دارند کرونا وجود ندارد و این همه فوتی در روز صرفاً عدد و رقم است. برخی از مردم هنوز به این باور نرسیدهاند که کرونا خطرناک و کشنده است. وقتی خودشان یا خانوادهشان درگیر شده و بدحال میشوند میفهمند که چنین چیزی واقعیت دارد. بهخاطر همین باور نداشتنها، مردم این بیماری را جدی نمیگیرند، کماکان مهمانیها پابرجاست، مسافرتها پابرجاست، دورهمیها پابرجاست و در این میان، کادر درمان از فرط خستگی جانی برایشان نمانده است. در این ایام برای کادر درمان خبری از مرخصی رسمی و غیررسمی نیست، تعداد شیفتها زیاد شده و خستگیها زیاد و زیادتر شده است. کادر درمان هم تا یک جایی توان دارند، طبیعی است که وقتی عدم رعایت مردم را میبینند، خسته و فرسوده و ناتوان میشوند.
مردم رعایت کنند تا همه بتوانیم به زندگی بازگردیم
یوسفخواه از خستگی طاقتفرسای این روزها در میان کادر درمان میگوید و بیان میکند: خستگی کادر درمان در این ایام بسیار طاقتفرسا شده، درست است بنده در بخش بیماران کرونایی نیستم اما همکارانی که در این بخش هستند مدام باید گان بر تن داشته باشند، حتی در زمان استراحت و موقع غذا خوردن و در اوج گرمای این روزها نیز این لباس بر تن آنان است. شرایط کادر درمان این روزها واقعاً پیچیده شده و ناخودآگاه این خستگیها به خانه و خانواده نیز منتقل میشود و باعث آزرده شدن خانوادهها میشود. همکارانی که فرزند دارند دلواپسیهای بیشتری دارند. برخی همکاران چون مادر هستند، زمانیکه نمیتوانند بهدرستی برای فرزندان خود وقت بگذارند در شیفت گریه میکنند و مدام دلواپس و نگران هستند. امیدوارم مردم این خستگی کادر درمان را درک کنند و رعایتها را بیشتر کنند، همهٔ این خستگیها ممکن است باعث تضعیف خدماترسانی شود. همکاران ما از زمان شیوع کرونا از همه چیز خود دست کشیدهاند و نیاز دارند مردم با رعایت بیشتر، شرایط را بهنحوی فراهم کنند که ما بتوانیم به زندگی عادی خود بازگردیم.
ظرفیت بیمارستانهای استان تکمیل شده است
این پرستار قزوینی در رابطه با تکمیل ظرفیت بیمارستانهای استان و نبود تخت خالی میگوید: ظرفیت بیمارستانهای استان تکمیل است، سِرم در اکثر استانها پیدا نمیشود. بیمارستانهای ولایت، شهید رجایی و ولایت تکمیل ظرفیت شدهاند. طبیعی است بهخاطر نداشتن تخت خالی در بیمارستانها، پروسهٔ درمان بیماران نیز طولانیتر میشود و دیرتر به آنها رسیدگی میشود. این باعث میشود هم حال بیمار بدتر شده و بیقرار شود و هم همراهانش نسبت به ما عکسالعملهای منفی و ناراحتکننده داشته باشند. اما ما مقصر نیستیم، مردم باید تلاش کنند ورودی بیمارستانها را با رعایت پروتکلها کاهش دهند تا تختها خالی شوند و ما بتوانیم به بیماران موجود رسیدگی بهتری داشته باشیم. وی ادامه میدهد: بسیاری از همکاران در این ایام کرونا گرفتهاند، برخی حتی پس از تزریق واکسن نیز مبتلا شدهاند، علیرغم اینکه همکاران پروتکلها را رعایت میکنند باز هم ابتلا داریم. بنده نیز سال گذشته یکبار درگیر شدم، اخیراً هم مجدد علامتدار شدهام.
تا کی قرار است نقشهٔ کرونایی رنگارنگ باشد و موجهای مختلف را پشتسر بگذاریم؟
یوسفخواه ضمن ابراز نگرانی از روزهای آتی بهدلیل خطرات موج دلتا، اظهار میکند: از همهٔ مردم عاجزانه درخواست میکنم این بیماری را جدی بگیرند. اگر مردم ایران مانند همیشه همه با هم متحد باشند و پروتکلها را رعایت کنند، دست از مسافرت و مهمانی بردارند، ماسک بزنند، فاصلهها را رعایت کنند، بیشک با رعایت همهٔ این موارد میتوانیم در کنار هم و با اتحاد این ویروس را شکست دهیم تا کادر درمان کمی آسوده شوند. تا کی قرار است موجهای مختلف پنج و شش و هفت را پشتسر بگذاریم؟ تا کی قرار است نقشهٔ کرونایی رنگارنگ را داشته باشیم؟ همهٔ ما هر روز داریم بهراحتی عزیز از دست میدهیم، زندگیها با استرس همراه شده است، آرامش و آسایش از ما سلب شده است، دلهایمان ناآرام است و مدام نگران پدر و مادر و دیگر عزیزانمان هستیم. وی ادامه میدهد: همکاران ما ناچارند با خانوادههای خود دیدار نداشته باشند تا مبادا ناقل باشند و آنان را درگیر کنند. من پدربزرگم مشکل ریه دارد و با دستگاه اکسیژنساز تنفس میکند. علیرغم علاقهٔ شدیدی که به ایشان دارم، از وقتی کرونا آمده تنها یکی دو بار به دیدن ایشان رفتهام و از راه دور ملاقات داشتهام و بسیار دلتنگ ایشان هستم. اغلب همکاران ما چنین شرایطی را دارند و نمیتوانند به دیدار خانوادهها و عزیزان خود بروند و این واقعاً دردناک است. تا همه متحد نشویم و رعایت نکنیم، تا مردم با پایان دادن به مهمانیها و مسافرتها به کمک کادر درمان نیایند، شرایط همین است. کادر درمان تنها یاری و همکاری مردم را میخواهند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، در شرایطی که موجهای مختلف کرونا و جهشهای گوناگون ویروس، کادر درمان را خسته و نگران کرده است، رعایت پروتکلهای بهداشتی در جامعه به کمتر از 40 درصد کاهش یافته است. در همین شرایط، کادر درمان ایثارگرانه و با از خودگذشتگی پایکار درمان بیماران کرونایی هستند و در بدترین شرایط نیز با جانفشانی به مردم ارائهٔ خدمت میکنند. نمونهٔ آن، پرستار جوان و از خودگذشتهٔ قزوینی است که علیرغم بدحالی، در بیمارستان مانده است تا به بیماران خدمت کند.
انتهای پیام/